کد مطلب:161344 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
عاقبت سایر جنایتکاران
انتقام از جنایتكاران قیام عاشورا عموما بدست مختار و اطرافیانش صورت گرفت. بعنوان نمونه، اولین گروهی كه مختار از آنها انتقام گرفت، كسانی بودند كه با اسب بر بدن امام حسین علیه السلام تاخته بودند. مختار دستور داد آنها را دستگیر كرده، آوردند. سپس آنها را به پشت خوابانده، دست و پاهای آنها را به زمین میخكوب كرد. آنگاه دستور داد كه اسب بر بدن آنها تاختند تا پیكرهای آنان سركوب شد و بعدا آنها را سوزاند. [1] .
اما عاقبت حرملة بن كاهل اسدی (لعنت الله علیه) كه طفل شش ماهه را به شهادت رسانده بود؛ منهال بن عمرو می گوید: به نزد امام سجاد علیه السلام رسیدم. حضرت به من فرمود: «حرملة بن كاهل در چه حالی است؟» عرض كردم: هنگام بیرن آمدنم از كوفه، او زنده بود. امام عرض كرد: «خدایا! حرارت آتش را به او بچشان». منهال می گوید: به كوفه بازگشتم دیدم مختار قیام كرده است. من با مختار دوست بودم؛ لذا راهی منزلش شدم. با مختار به اطراف كوفه رسیدیم. او منتظر كسی بود. دیری نگذشت كه جمعی با شتاب به نزد او آمده و گفتند حرملة بن كاهل اسدی دستگیر شد. چون حرملة را آوردند، مختار دستور داد دستهای او را قطع كرده و بعد از آن پاهایش را نیز قطع كرده و بدن او را در آتش انداختند و وی زنده زنده به هلاكت رسید. منهال می گوید: بی اختیار به یاد سخن امام سجاد علیه السلام افتادم و به مختار ماجرا را گفتم. مختار از مركبش به پایین آمد و دو ركعت نماز گذارد و سجده ای طولانی كرد. از این جهت كه خدا این افتخار را به او داد تا از حرمله انتقام گرفته و دعای امام به دست او مستجاب شده است. [2] .
سنان بن انس نیز از كوفه به بصره گریخت. طرفداران مختار خانه ی او را ویران كردند و در اطراف بصره كمین نمودند تا او را دستگیر كنند. روزی سنان از بصره بسوی قادسیه در حركت بود. نیروهای مختار بر وی یورش برده و او را بین عذیب و قادسیه دستگیر كردند. نخست انگشتان او را بریدند، سپس دستها و پاهایش را قطع كردند. آنگاه در دیگ روغن زیتون كه جوشیده بود، انداختند. چرا كه سنان سینه ی حسین علیه السلام را نشانه رفته بود و بنابر نقلی، تیری بر گلوی آن حضرت زده و بدن ایشان را با نیزه، سوراخ كرده بود. [3] خولی بن یزید اصبحی نیز در خانه ی خویش مخفی گشته بود. نیروهای اطلاعاتی مختار، جایگاه او را گزارش كردند و مأموران گشتی وارد خانه ی او شدند. زن خولی بنام نوار، كه مخالف او بود و وی را در شهادت امام حسین علیه السلام توبیخ می كرد، در خانه بود. از او خواستند تا جایگاه خولی را نشان دهد. نوار گفت نمی دانم؛ ولی با دستش به مخفیگاه
شوهرش اشاره كرد. مأموران، خولی را پیدا كرده و بدنش را به آتش كشیدند. [4] .
عاقبت سایر افرادی كه به نحوی در شهادت امام حسین علیه السلام و اسارت اهل بیت علیهم السلام دست داشتند نیز، در كتب تاریخی، بطور مفصل بیان شده است. [5] .
اما عاقبت حرملة بن كاهل اسدی (لعنت الله علیه) كه طفل شش ماهه را به شهادت رسانده بود؛ منهال بن عمرو می گوید: به نزد امام سجاد علیه السلام رسیدم. حضرت به من فرمود: «حرملة بن كاهل در چه حالی است؟» عرض كردم: هنگام بیرن آمدنم از كوفه، او زنده بود. امام عرض كرد: «خدایا! حرارت آتش را به او بچشان». منهال می گوید: به كوفه بازگشتم دیدم مختار قیام كرده است. من با مختار دوست بودم؛ لذا راهی منزلش شدم. با مختار به اطراف كوفه رسیدیم. او منتظر كسی بود. دیری نگذشت كه جمعی با شتاب به نزد او آمده و گفتند حرملة بن كاهل اسدی دستگیر شد. چون حرملة را آوردند، مختار دستور داد دستهای او را قطع كرده و بعد از آن پاهایش را نیز قطع كرده و بدن او را در آتش انداختند و وی زنده زنده به هلاكت رسید. منهال می گوید: بی اختیار به یاد سخن امام سجاد علیه السلام افتادم و به مختار ماجرا را گفتم. مختار از مركبش به پایین آمد و دو ركعت نماز گذارد و سجده ای طولانی كرد. از این جهت كه خدا این افتخار را به او داد تا از حرمله انتقام گرفته و دعای امام به دست او مستجاب شده است. [2] .
سنان بن انس نیز از كوفه به بصره گریخت. طرفداران مختار خانه ی او را ویران كردند و در اطراف بصره كمین نمودند تا او را دستگیر كنند. روزی سنان از بصره بسوی قادسیه در حركت بود. نیروهای مختار بر وی یورش برده و او را بین عذیب و قادسیه دستگیر كردند. نخست انگشتان او را بریدند، سپس دستها و پاهایش را قطع كردند. آنگاه در دیگ روغن زیتون كه جوشیده بود، انداختند. چرا كه سنان سینه ی حسین علیه السلام را نشانه رفته بود و بنابر نقلی، تیری بر گلوی آن حضرت زده و بدن ایشان را با نیزه، سوراخ كرده بود. [3] خولی بن یزید اصبحی نیز در خانه ی خویش مخفی گشته بود. نیروهای اطلاعاتی مختار، جایگاه او را گزارش كردند و مأموران گشتی وارد خانه ی او شدند. زن خولی بنام نوار، كه مخالف او بود و وی را در شهادت امام حسین علیه السلام توبیخ می كرد، در خانه بود. از او خواستند تا جایگاه خولی را نشان دهد. نوار گفت نمی دانم؛ ولی با دستش به مخفیگاه
شوهرش اشاره كرد. مأموران، خولی را پیدا كرده و بدنش را به آتش كشیدند. [4] .
عاقبت سایر افرادی كه به نحوی در شهادت امام حسین علیه السلام و اسارت اهل بیت علیهم السلام دست داشتند نیز، در كتب تاریخی، بطور مفصل بیان شده است. [5] .
[1] بحارالأنوار، ج 45، ص 374.
[2] بحارالأنوار، ج 45، ص 332 و 375 - جلاء العيون شبر ج 2، ص 313.
[3] بحارالأنوار، ج 45، ص 375 - جلاء العيون شبر ج 2، ص 319.
[4] كامل ابن اثير ج 4، ص 240.
[5] بعنوان نمونه ر. ك: قصه ي كربلا، ص 559 الي 695.